Honorowy Członek Stowarzyszenia Wychowanków AGH mgr inż. Jerzy Strzempek ukończył 80 lat
- Szczegóły
- Kategoria: numer 8
- 07 wrzesień 2012
Solenizant urodził się 22 grudnia 1931 roku w Zamysłowie na Śląsku.
Edukację górniczą rozpoczął już we wrześniu 1946 roku, gdy rozpoczął naukę w Gimnazjum Górniczym Rybnickiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego w Rybniku. Kolejno kontynuował naukę w Liceum Górniczym w Wałbrzychu oraz Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie na Wydziale Górniczym. Pierwotnym jego zamierzeniem było zostać w Krakowie i pracować na uczelni, gdyż już w 1954 roku zostaje asystentem u prof. Aleksandra Anasiewicza w Katedrze Ochrony Pracy w Górnictwie. Jednak profesor Witold Budryk proponuje Jerzemu Strzempkowi odbycie 6-miesięcznej praktyki asystenckiej w Kopalni „Janina” w Libiążu w celu opracowania Planu Zabezpieczenia Przeciwpożarowego. Kopalnia „Janina” eksploatowała wówczas pokłady węgla bardzo skłonne do samozapalenia i stąd częste pożary, i duże zagrożenia. Jerzy Strzempek spełnia życzenie profesora Budryka, opracowuje dla Kopalni wspomniany Plan Zabezpieczenia Przeciwpożarowego, jednak okoliczności te spowodowały, że ówczesny Naczelny Dyrektor Jaworznicko-Mikołowskiego Zjednoczenia mgr inż. Karol Fabis przekonał Strzempka, aby pozostał w pracy w Kopalni „Janina”, co też się stało. Solenizant po 5-ciu latach pracy w kopalni zostaje Dyrektorem Technicznym „Janiny” pracując w niej do 1965 roku.
Przez 17 lat pracuje w Centrali Jaworznicko-Mikołowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego w Mysłowicach, pełniąc między innymi funkcje Głównego Inżyniera ds. Postępu Technicznego, Głównego Inżyniera Górniczego, Dyrektora Inwestycyjnego oraz Naczelnego Dyrektora Zjednoczenia. Był także Dyrektorem Kopalni „Brzeszcze” oraz Kopalni „Czeczott”. Budowę tej kopalni prowadził od samego początku – od projektu – i oddał ją do eksploatacji w 1985 roku.
Od lat 70-tych aktywnie pracuje w strukturach Stowarzyszenia Wychowanków AGH. Jest członkiem Zarządu Głównego, organizatorem i rzecznikiem terenowego Koła Grodzkiego „Czeczott” w Tychach. Jest także Honorowym Członkiem Stowarzyszenia Wychowanków AGH. Jest laureatem Nagrody Państwowej oraz Nagrody Ministra Górnictwa za wybitne osiągnięcia w dziedzinie rozwoju górnictwa. Autor ośmiu patentów i wielu wniosków racjonalizatorskich. Odznaczony wieloma Odznaczeniami Państwowymi, w tym Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Jest Zasłużonym Górnikiem Polski i wpisany jest do Honorowej Księgi Górników Polskich. Jest Zasłużonym dla Województwa Krakowskiego, Katowickiego, odznaczony Odznaką za Zasługi dla Oświaty. Od 1990 roku na emeryturze, choć nadal czynny i aktywny w SITG oraz w Stowarzyszeniu Wychowanków AGH.
Wraz z solenizantem 80. urodziny świętowali żona Michalina, córka Małgorzata, wnuczka Kamila z prawnuczętami Kajusią i Filipkiem oraz syn Grzegorz z wnukiem Jasiem – Kubusiem.
W uroczystym spotkaniu urodzinowym naszego Solenizanta brało udział liczne grono jego byłych współpracowników, wychowanków oraz kolegów ze SW AGH – Koła Tyskiego i ZG SW AGH
Solenizantowi życzymy wielu radosnych lat życia w gronie rodziny i życzliwych przyjaciół
Plurimos annos, Drogi Przyjacielu!
Tychy, 4 sierpień 2007
Życiorys Jerzego Strzempka
Mgr inż. Jerzy Strzempek urodzony w Rybniku, absolwent Akademii Górniczo-Hutniczej (1956), Generalny Dyrektor I stopnia z górnictwem związał się już we wrześniu 1946 roku, kiedy po raz pierwszy zjechał w podziemia kopalni Ignacy, która w latach późniejszych została połączona z kopalnią „Rydułtowy”. W rodzinie jedynie dziadek po kądzieli W. Wawrzyńczyk (ojciec matki) pracował w kopalni (dawniej Hoym później Ignacy – dziś już kopalnia zabytkowa) jako „markscheider” – mierniczy.
Mgr inż. Jerzy Strzempek, krótko, bo tylko w latach 1954–1957 był pracownikiem AGH na stanowisku asystenta w Katedrze Ochrony Pracy w Górnictwie. Następne 35 lat przepracował w kopalniach: „Janina” – dyrektor techniczny, „Brzeszcze” – dyrektor naczelny, „Czeczott” – dyrektor naczelny oraz w Dyrekcji Jaworznicko-Mikołowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego jako główny inżynier i Dyrektor Inwestycyjny i Naczelny Dyrektor Zjednoczenia. Położył ogromne zasługi w rozwoju Zjednoczenia. W tym czasie zrekonstruowano 11 kopalń, wybudowano 4 nowe kopalnie w tym „Piast” i „Czeczott”.
Po przejściu na emeryturę w grudniu 1990 roku był nadal czynny dla potrzeb górnictwa aż do ukończenia 75 lat życia w grudniu 2006 roku. Za pracę w górnictwie i dla górnictwa był honorowany: Nagroda Państwowa I Stopnia. Jego galowy mundur zdobią: Krzyż Kawalerski i Krzyż Komandorski Polonia Restituta. Krzyże Zasługi i Sztandar Pracy oraz Medal Komisji Edukacji Narodowej. Jest „Zasłużonym Górnikiem Polski” i został wpisany do Honorowej Księgi Górników Polskich.
Strzempek mówi o sobie „że od zawsze był górnikiem i górnikiem zostanie na zawsze”.
Obrzędów i tradycji górniczych uczył się w AGH od prof. W. Żabickiego. Zafascynowany tradycją i pięknem obrzędów świętowania Dnia Górnika, górniczych spotkań i biesiad piwnych jako pierwszy dyrektor w kopalni „Brzeszcze” wprowadził ceremoniał „Skoku przez skórę”, pochodu i przyjmowania Młodych Lisów do Stanu Górniczego. Budując Kopalnię „Czeczott” od samego początku nauczył górników świętowania Barbary – Dnia Górnika – tak samo godnie i w pełnej gali jak to przeniósł z obrzędów w AGH. Do dziś w obu tych kopalniach, a także wszystkich innych dawnego JMZPW zwyczaj ten jest z pietyzmem praktykowany i świętowany.
W latach 1978–1980 ubogacił obrzęd Święta Górnika – „Barbórki” tekstami i nawracając w języku i brzmieniu staropolskim (archaicznym) pięknie komponującym się z całą ekspresją wrażeń i scen pochodu Lisów, Skoku przez skórę, przyjęcie Młodych Lisów do stanu górniczego, honorowania zasłużonych górników – Stare Strzechy – szpadami górniczymi. Część tych tekstów i opisów zawarta jest w książeczce „Nas przyjaźń tu wiodła…”, którą jako współautor napisał z kolegami dr. inż. W. Urbanem, dr. inż. W. Trębaczem i mgr. inż. W. Grabem.
Prowadził wiele doniosłych i prestiżowych biesiad piwnych w kraju, między innymi ministrowi Górnictwa i Energetyki, Prezesowi ZG SIITG, a także w swojej Alma Mater AGH oraz za granicą w kopalniach: w Niemczech (Übbenbüren, Lauchhammer), Bułgarii, (Bobow Doł), b.Jugosławii (Welenie, Tuzla) i b. ZSRR w kopalniach Zagłębia Donieckiego.
