Z cyklu sylwetki absolwentów AGH
- Szczegóły
- Kategoria: numer 5
- 29 listopad 2010
Z cyklu sylwetki absolwentów AGH
Bartosz Chytła
Prezes Zarządu Banku DnB NORD Polska
Jest absolwentem Wydziału Zarządzania,
kierunku: Marketing i Zarządzanie Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1998). Ukończył także studia MBA w Ecole Nationale des Points a Chausses oraz Bristol University w 2000 roku.
Motto osobiste
Znajduj radość w życiu codziennym.
Motto zawodowe
Firma to ludzie. Droga do sukcesu menedżera prowadzi przez stawianie na najlepszych i rozwój ich potencjału.
Najważniejsze osiągnięcia
w życiu osobistym
Utworzenie wspaniałej rodziny – ma żonę Agnieszkę, absolwentkę Informatyki na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH oraz dziewięcioletnią córeczkę Basię, z którymi stara się spędzać każdą chwilę wolną od pracy.
Najważniejsze osiągnięcia
w życiu zawodowym
Podczas studiów na AGH rozpoczął pracę w Pierwszym Polsko-Amerykańskim Banku w Krakowie, później Fortis Banku. Od 2004 roku na stanowisku wiceprezesa zarządu Fortis Bank SA odpowiadał za segmenty bankowości detalicznej oraz małych i średnich przedsiębiorstw, zarządzał siecią oddziałów oraz obszarem ryzyka kredytowego. Pełnił funkcję członka komitetu zarządzania Retail Banking Grupy Fortis, członka Rady Nadzorczej Fortis Private Investments oraz członka Rady Nadzorczej PTE Aegon. W 2008 roku przeszedł do Banku DnB NORD na stanowisko Członka Zarządu odpowiedzialnego za bankowość detaliczną. Od września 2009 roku pełni funkcję prezesa zarządu banku. Jest też członkiem komitetu zarządzającego Grupą DnB NORD.
Prywatnie
Wyzwania zawodowe sprawiły, że musiał opuścić rodzinny Kraków przenosząc się do Warszawy. Jedną z niewielu zalet mieszkania w stolicy jest większa łatwość uprawiania ulubionego sportu – kitesurfingu na Zatoce Puckiej. Jest zdania, że należy dbać o balans pomiędzy wysiłkiem umysłowym, który jest codziennością w pracy biurowej, z wysiłkiem fizycznym. Dlatego regularnie uprawia sport – poza kitesurfingiem regularnie biega (jest Maratończykiem), pływa, jeździ na nartach.
Henryk Borczyk
Prezes Zarządu Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej Katowice SA
Studia wyższe odbył na Wydziale Górniczym, na kierunku Geomechanika Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1987). Początki jego kariery zawodowej związane są z Przedsiębiorstwem Robót Górniczych SA, gdzie rozpoczął pracę w 1987 roku jako kierownik oddziału, odpowiadał za realizację wielu projektów inwestycyjnych na kopalniach. Zainspirowany zdobytą na AGH ideą rozwoju, współuczestniczył w tworzeniu ciekawych rozwiązań patentowych.
Stanowisko starszego specjalisty ds. handlowych w Przedsiębiorstwie Handlowo-Usługowym Modex Sp. z o.o., częściowo zaspokoiło ciekawość zdobywania wszechstronnych doświadczeń. Jednak zagadnienia z zakresu sprzedaży i marketingu zachęciły do dalszych poszukiwań zawodowej samorealizacji.
W 1992 roku ukończył podyplomowe studium menedżerów Katowickiej Fundacji Edukacji Menedżerskiej i Promocji Przedsiębiorczości „Menager” – Katowickiej Szkoły Menedżerów z Konfederacją Pracodawców Polskich. Od tego czasu ukończył także liczne kursy i szkolenia z zakresu zarządzania i komunikacji społecznej, pomocne w poszerzaniu zakresu kompetencji i budowaniu kariery zawodowej.
Motto osobiste
„Prawdziwe szczęście jest rzeczą wysiłku, odwagi i pracy”.
Motto zawodowe
„You may say: I’m a dreamer but I’m not the only one…”
Największe osiągnięcia w życiu zawodowym
Zdobytą w Szkole Menedżerskiej wiedzę wykorzystywał obejmując w 1997 roku stanowisko dyrektora ds. finansowych i dyrektora oddziału, a następnie w 1998 roku funkcję wiceprezesa Zakładu Produkcyjno-Usługowego Nowax. Jako wiceprezes opracował i wdrożył program restrukturyzacji organizacyjnej, majątkowej i finansowej spółki. Pod jego nadzorem Zakład realizował, na zlecenie niemieckiego partnera, kontrakty dla energetyki. Uczestniczył w przygotowaniach i negocjacjach umów na zadania inwestycyjne i remontowe dla Rafinerii Gdańskiej, International Papier w Kwidzynie.
W marcu 1999 roku został prezesem Zarządu Agencji Promocji i Rozwoju Gospodarczego Miasta Tychy SA. Ten okres jego zawodowej aktywności to przede wszystkim zarządzanie projektami przedakcesyjnymi w ramach programu Phare, ale także budowanie strategii promocji i rozwoju miasta, zainicjowanie organizacji samorządu gospodarczego na rynku lokalnym, czy zaangażowanie w integrowanie podmiotów gospodarczych.
Od 2000 roku pełnił funkcję wiceprezydenta Miasta Tychy. Kierując pionem komunalnym, pełnił nadzór nad jednostkami utrzymania miasta. W tym samym roku został przewodniczącym Rady Nadzorczej Międzygminnego Przedsiębiorstwa Gospodarki Odpadami i Energetyki Odnawialnej Master Sp. z o.o.
Jako wiceprezydent Miasta Tychy sformułował i wdrożył pierwszy w kraju Program Ograniczenia Niskiej Emisji. Realizacja pilotażowego projektu „Założenia do planu zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe miasta Tychy” przyniosła miastu wiele korzyści.
Obejmując w 2002 roku funkcję zastępcy prezydenta ds. Infrastruktury zarządzał pionem infrastruktury, a także pełnił nadzór nad wydziałami: Przygotowania i Realizacji Inwestycji, Komunalnym i Ochrony Środowiska, Komunikacji, Działalności Gospodarczej, Lokalowym.
W latach 2003–2006 był wiceprezesem Stowarzyszenia Gmin Energie Cites w Krakowie, a w 2005 roku został Ekspertem Parlamentarnej Komisji Ochrony Środowiska.
W maju 2010 roku został prezesem Zarządu PEC Katowice SA.
Prywatnie
Dotychczasowa droga zawodowa przynosi spełnienie ale wartością nadrzędną jest dla niego rodzina. Pomimo wielu obowiązków, znajduje czas na pasje. Jako miłośnik malarstwa impresjonistycznego, jest wrażliwy na sztukę. Lubi teatr i film. Aktywność sportową, a w szczególności tenis ziemny, uznaje za doskonałą formę spożytkowania nagromadzonej energii.
Marek Feruga
Prezes Grupy Muszkieterów (Intermarché i Bricomarché) w Polsce
Jest absolwentem Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych, kierunku: Górnictwo i Geologia, specjalność: Maszyny i Urządzenia Transportu Kopalnianego Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1991) i l’Ecole du Commerce w Paryżu.
Zanim podjął współpracę z Grupą Muszkieterów, prowadził własną działalność gospodarczą. 11 lat temu otworzył pierwszy sklep Intermarché w Ostrowie Wielkopolskim, w 2001 roku uruchomił tam drugi supermarket, natomiast w 2008 roku otworzył sklep w Ostrzeszowie.
Jest również właścicielem dwóch stacji benzynowych. W pracownikach ceni: przedsiębiorczość, kreatywność, pogodę ducha i odważną realizację celów. Od lutego 2010 roku prezes Grupy Muszkieterów (Intermarché i Bricomarché) oraz prezes Zarządu Fundacji Muszkieterów. Mąż i ojciec trójki dzieci.
Motto osobiste
Chcieć znaczy móc.
Motto zawodowe
Iść do przodu i nie oglądać się za siebie.
Największe osiągnięcia w życiu zawodowym
Moja kariera w Grupie Muszkieterów (skupiającej właścicieli sklepów Intermarché i Bricomarché) rozpoczęła się 11 lat temu otwarciem sklepu Intermarché w Ostrowie Wielkopolskim. Udało mi się wejść w szeregi największej grupy franczyzowej w Polsce, skupiającej ponad 170 przedsiębiorców i obejmującej 218 sklepów. Wyzwaniem stała się praca w korporacji działającej w wielu krajach Europy – począwszy od Francji, poprzez Belgię, Hiszpanię, Portugalię, Bałkany i Polskę, a której obroty w 2009 roku wyniosły aż 34 miliardy euro.
W lutym 2010 roku zostałem wybrany pierwszym polskim prezesem Grupy Muszkieterów w naszym kraju. Swoją nominację potraktowałem jako kolejne zadanie do zrealizowania.
Z prezesury nie czerpię profitów finansowych – jak każdy Muszkieter pracuję dla Grupy za darmo wiedząc, że dzięki mojej pracy będzie się ona lepiej i prężniej rozwijała. Wcześniejsze sukcesy – otwieranie sklepów Intermarché, stacji paliw, odpowiedzialne zadania w centrali Grupy – pozwalały mi na realizację kolejnych szczebli kariery zawodowej i stopniowe „pięcie” się w górę w hierarchii Grupy Muszkieterów. Dzięki tej różnorodności nauczyłem się bardzo wiele. Struktura naszej Grupy pozwala spojrzeć na problemy z perspektywy właściciela sklepu, a następnie z perspektywy centrali. Wiąże się to również z tym, że każdy inwestor poprzez pracę w centrali ma możliwość decydowania o zasadach, na jakich jego biznes funkcjonuje.
Obok funkcji prezesa Grupy Muszkieterów, pełnię również odpowiedzialne zadanie prezesa Zarządu Fundacji Muszkieterów, której rolą jest wsparcie lokalnych społeczności. Już od 9 lat kontynuujemy akcję „Konwój Muszkieterów”, wspieramy ośrodki i dzieci potrzebujące pomocy z miejscowości, w których działają nasze sklepy. Dotychczas udało nam się udzielić wsparcia przekraczającego 5,1 mln złotych ponad 1100 placówkom. Ponadto właściciele sklepów, przy wsparciu Fundacji i lokalnych samorządów, postawili już 35 placów zabaw, a do końca roku otworzą kolejne 20. Jako prezes Fundacji wspieram również inne działania charytatywne Grupy Muszkieterów, takie jak: akcja „Zbieramy krew dla Polski”, współorganizowana z Polskim Czerwonym Krzyżem oraz „Mammografia dla Polek” współorganizowana z zielonogórskim ośrodkiem Diagnostyk. Moja praca zawodowa daje mi olbrzymią satysfakcję i potrafię się w nią w pełni zaangażować.
Największe osiągnięcia w życiu osobistym
Szczęśliwa rodzina jest moim największym osiągnięciem. Po dniu ciężkiej pracy dodaje mi sił i pozwala na zachowanie odpowiedniego dystansu.
Paweł Siemek
Prezes zarządu LOTOS Petrobaltic SA
Jest absolwentem Wydziału Wiertniczo-Naftowego, kierunku Górnictwo i Geologia, specjalność: Gazownictwo ziemne Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1990).
Ostatnio pracował w koncernie Shell w Holandii przy realizacji projektów związanych z zagospodarowaniem złóż węglowodorów w brytyjsko-holenderskim sektorze Morza Północnego oraz w Rosji, na Sachalinie. Wcześniej przez wiele lat zdobywał doświadczenie na stanowiskach menedżerskich w austriackim koncernie naftowym OMV – w Austrii i w Rumunii (w związku z przejęciem przez OMV rumuńskiego koncerny naftowego Petrom).
Od 1 kwietnia 2010 roku jest prezesem zarządu spółki LOTOS Petrobaltic SA należącej do Grupy Kapitałowej LOTOS. Przedmiotem działalności spółki jest poszukiwanie i eksploatacja złóż ropy naftowej i gazu.
Motto osobiste
Kto czyni cnotliwie i przed złem się wzdraga, tego sławę roznoszą przechodnie.
Homer
Motto zawodowe
Wszyscy wiedzą, że czegoś nie da się zrobić i wtedy pojawia się ten jeden, który nie wie, że się nie da, i on właśnie to coś robi.
Albert Einstein
Największe osiągnięcia
w życiu osobistym
Mam niezwykle ciekawą pracę, która daje mi mnóstwo satysfakcji. Mam sprawdzonych przyjaciół, z którymi rozumiem się bez słów i wiem, że mogę na nich liczyć. To bardzo ważne, to źródło życiowej satysfakcji. Ale mój największy życiowy sukces i największe szczęście to moja rodzina: żona Dagmara, synowie Oliver i Philipp. Moje sukcesy w innych dziedzinach to także ich zasługa, ponieważ to oni nadają sens wszystkim moim działaniom. Bez nich nie byłbym tym, kim jestem. Dzięki nim czuję się człowiekiem spełnionym.
Największe osiągnięcia
w życiu zawodowym
Myślę, że ono wciąż jeszcze jest przede mną. Wiem, że to często powtarzany slogan, ale ja naprawdę w to wierzę. Wyjeżdżając za granicę tuż po ukończeniu studiów, wiedziałem, że kiedyś wrócę do Polski na stałe. Do niedawna pracowałem dla Shella w Holandii, przy realizacji projektów związanych z zagospodarowaniem złóż węglowodorów w brytyjsko-holenderskim sektorze Morza Północnego oraz w Rosji, na Sachalinie. Wcześniej pracowałem na stanowiskach menedżerskich w austriackim koncernie naftowym OMV – w Austrii i w Rumunii. Przez ponad 20 lat zdobywałem doświadczenie zawodowe, które teraz mogę wykorzystać w LOTOS Petrobalticu – ważnej spółce należącej do Grupy Kapitałowej LOTOS.
Często słyszę pytania: dlaczego przyjąłeś tę propozycję? Odpowiadam, że pracę w wielkich koncernach, takich jak Shell – choć bardzo ciekawą – można porównać do dokładania kolejnych cegiełek do wielkiego gmachu. A w Grupie Kapitałowej LOTOS mam szansę na budowę praktycznie od podstaw pionu upstreamu w koncernie, który w europejskiej skali należy do średnich, ale rozwija się bardzo dynamicznie. To nowe, fascynujące wyzwanie zawodowe.
Jestem przekonany, że za kilka lat LOTOS Petrobaltic będzie międzynarodową firmą prowadzącą poszukiwania i wydobycie węglowodorów nie tylko na Bałtyku, ale także w innych rejonach świata, firmą rozpoznawalną i liczącą się w światowym towarzystwie.
Prywatnie
Lubię pracę, cieszę się, gdy widzę jej efekty – gdy firma się rozwija, a pracownicy są zadowoleni i tworzą dobrze zgraną drużynę. Dla prawdziwego menedżera to naprawdę wielka radość. Trzeba jednak pamiętać również o zachowaniu równowagi między życiem zawodowym i prywatnym. Rodzina jest dla mnie niezwykle ważna. Chciałbym mieć dla niej więcej czasu – dla mojej wspaniałej żony, dla Olivera i Philippa. To wielka radość – móc obserwować, jak synowie rosną, jak się rozwijają. Chciałbym, żeby byli ze mnie dumni tak, jak ja jestem dumny ze swego Taty.
Każdą wolną chwilę staram się więc spędzać z rodziną (choć ona twierdzi, że moim prawdziwym hobby jest praca). Bardzo lubię podróżować, jeździć na rowerze, a w zimie na nartach. Interesuję się również historią, w szczególności drugiej wojny światowej i Bałkanów.
Stanisław Kracik
Wojewoda Małopolski
Jest absolwentem Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej, kierunku: Elektrotechnika, specjalność: Elektronika przemysłowa Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1973). Uzyskał również tytuł Master of Public Administration w Małopolskiej Szkole Administracji Publicznej, powołanej przy współpracy z Copenhagen Business School.
Pracował w Krakowskiej Fabryce Aparatów Pomiarowych jako konstruktor, kierownik działu i główny konstruktor. W latach 1990–2009 był burmistrzem Niepołomic. W latach 1993–2001 był posłem na Sejm RP. Pracował w komisji finansów publicznych i w komisji polityki społecznej. 29 października 2009 roku został powołany na stanowisko wojewody małopolskiego.
Żonaty, ma dwóch synów i dwóch wnuków.
Motto osobiste
Żyć przyzwoicie.
Motto zawodowe
Popierać dobre pomysły. Działać bez wahania, jeśli komuś dzieje się krzywda.
Najważniejsze osiągnięcia
w życiu osobistym
Moim największym osiągnięciem w życiu osobistym jest szczęśliwa rodzina, dzieci, wnuki. Szerokie grono przyjaciół i znajomych również jest powodem do zadowolenia. Ukończenie drugiego kierunku studiów… już po czterdziestce.
Najważniejsze osiągnięcia
w życiu zawodowym
Choć nie mogę zapomnieć o swojej działalności jako poseł, za najważniejsze moje osiągnięcie uważam to, że przez tyle lat – bo niemal 20 – sprawowałem stanowisko burmistrza Niepołomic. Jako burmistrz zawsze starałem się popierać inicjatywy przedsiębiorców, którzy mieli pomysł na dobry biznes, dzięki czemu Niepołomice potrafiły przyciągnąć wielu inwestorów i wyprzedziły w rozwoju znacznie większe gminy Małopolski. To, że efekty mojej pracy jako burmistrza są dobrze oceniane nie tylko przez mieszkańców Niepołomic, stanowi źródło mojej osobistej satysfakcji.
Od października 2009 roku sprawuję funkcję wojewody małopolskiego. Objęcie tego stanowiska potraktowałem jako duże wyzwanie. Zwłaszcza, że trafiłem na czas, który wymaga nie rutynowego urzędowania, ale wprowadzenia dużych zmian i elastycznego działania. Przez pół roku sprawowania przeze mnie tej funkcji udało mi się wprowadzić kilka zmian, załatwić niektóre sprawy, które od lat były dla Małopolski bardzo ważne. Przekazałem Międzynarodowemu Portowi Lotniczemu w Balicach nieruchomości, dzięki którym możliwa będzie rozbudowa lotniska. Wydałem zalecenie, aby pacjentów z zawałem serca przewozić nie do Szpitalnych Oddziałów Ratunkowych, a bezpośrednio do ośrodków, w których zostanie udzielona im specjalistyczna pomoc. Razem z pracownikami Małopolskiego Urzędu Wojewódzkiego uruchomiliśmy kompleksowy program pomocy ofiar przemocy w rodzinie. Zarządziłem największą do tej pory kontrolę małopolskich zakładów opieki zdrowotnej. Kontrola ta sprawi, że pacjenci będą lepiej informowani o dostępnych w województwie usługach medycznych. Zająłem się także reorganizacją Małopolskiego Urzędu Wojewódzkiego. Włączyłem do jego struktur Małopolskie Centrum Zdrowia Publicznego i Zarząd Rewaloryzacji Zabytków Krakowa. Staram się także porządkować sprawy nieruchomości urzędu.
W czasie swojego niezbyt długiego urzędowania musiałem się także zmierzyć z dwoma poważnymi sytuacjami kryzysowymi: najpierw były to awarie prądu, teraz powódź, która ogarnęła Małopolskę. W obu sytuacjach starałem się działać jak najlepiej i jak najszybciej. Moim priorytetem zawsze było bezpieczeństwo ludzi.
Prywatnie
Cenię sobie chwile spędzone z rodziną. Wakacje nad morzem, w domku letniskowym zresztą własnoręcznie zbudowanym, pozwalają mi odpocząć oraz zregenerować siły. Podobnie jak spędzane z najbliższymi Święta Wielkanocne oraz Boże Narodzenie. W wolnym czasie chętnie czytam książki, moją ulubioną lekturą jest Bolesław Chrobry Antoniego Gołubiewa. Ta powieść, która opisuje historię tworzenia się polskiej państwowości, była dla mnie lekcją o współpracy i dialogu z ludźmi oraz o możliwościach i szansach, których nie wolno nam przegapić. Aby zachować witalność lubię jeździć na rowerze. Ten sport daje mi poczucie kontaktu z przestrzenią, a jednocześnie jest powrotem do przeszłości, do młodzieńczych lat. Lubię majsterkować. Pozostało mi to z czasów, kiedy musiałem własnoręcznie robić meble, tynkować czy kłaść flizy.
Tadeusz Syryjczyk
nauczyciel akademicki, dr inż. informatyk, polityk, ekspert
Jest absolwentem Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej w zakresie Automatyki i Telemechaniki (1971) oraz doktorem nauk technicznych w dyscyplinie Informatyka Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1977).
Motto – chyba zawodowe – w obszarze polityki
„Dlatego powstrzymam się z gratulowaniem Francuzom ich świeżej wolności do chwili, gdy dowiem się, jak powiązano ją:
• z władzą państwową, ze środkami przymusu,
• z dyscypliną i posłuszeństwem armii,
• ze skutecznym ściąganiem właściwie rozłożonych podatków,
• z moralnością i religią, z zabezpieczeniem własności, z pokojem i porządkiem,
• z obywatelskimi i społecznymi zwyczajami.
Bo wszystko, co tu wymieniłem, to także swoiste dobra; bez nich wolność nie jest dobrodziejstwem, gdy trwa, i nie może trwać długo.”
Edmund Burke, Rozważania
o Rewolucji we Francji – 1790 rok
Najważniejsze osiągnięcia
w życiu zawodowym
Od ukończenia studiów do 1989 roku nauczyciel akademicki, od asystenta stażysty do adiunkta i starszego wykładowcy w Instytucie Informatyki na tym wydziale. Cały czas w specjalności komputerów i ich programowania. W latach 1987–1989 także firma informatyczna ABAKS. Jednak zmiany 1989 roku zamykają karierę akademicką tudzież podejmowane działania na rzecz budowy własnego – wraz z kolegami w Instytutu – informatycznego biznesu.
W 1980 roku bierze udział w zakładaniu Solidarności w AGH, zostaje przewodniczącym w instytucie i na wydziale, a potem jako delegat z Małopolski przewodniczy pierwszej turze zjazdu związku w Gdańsku i zasiada w Prezydium Zarządu Regionu. Po kilkumiesięcznym internowaniu powraca do pracy w konspiracyjnych strukturach Solidarności, gdzie jest czynny do 1984 roku.
Równolegle podejmuje też działania w Krakowskim Towarzystwie Przemysłowym – grupie intelektualistów i przedsiębiorców skupionych wokół Mirosława Dzielskiego zainteresowanej przyszłymi przemianami ekonomicznymi w Polsce w duchu radyklanie wolnorynkowym. Od 1989 roku jest jego prezesem.
Premier Mazowiecki powołuje go do swojego rządu (1989) na stanowisko Ministra Przemysłu. Pozostaje jednym z bliższych współpracowników Leszka Balcerowicza w trakcie wdrażania reform w latach 1989/1990, potem jako wiceprzewodniczący Unii Wolności (1995–2000) i doradca prezesa NBP (2002). Dziś jest członkiem Rady utworzonej przez niego Fundacji Forum Obywatelskiego Rozwoju FOR. W latach 1991–2001 poseł na Sejm. Szef doradców premier Hanny Suchockiej (1992/93) oraz Minister Transportu i Gospodarki Morskiej w rządzie Jerzego Buzka.
Po zakończeniu działalności politycznej, w latach 2003–2007, przedstawiciel Polski w Radzie Dyrektorów Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju w Londynie.
W roku 1990, 2001–2003 i od 2007 ekspert gospodarczy współpracujący m.in. z NBP i Zespołem Doradców Gospodarczych TOR.
Tak więc udało się być trzykrotnie obecnym, za każdym razem na inny sposób, w polskich przemianach. Najpierw w torowaniu myślenia o nich w Solidarności i KTP przed 1989 rokiem, gdy nie było jasne czy, kiedy i jakie zmiany w Polsce nastąpią, jednak czas ten okazał się ważnym przygotowaniem. Potem praca w dwóch rządach, których dorobek reformatorski okazał się z biegiem czasu największy, a przełom 1989/1990 upłynął na pracy najbardziej intensywnej w życiu, ale też w całkowicie niepowtarzalnym miejscu i czasie. Wreszcie z pozycji dyrektora w londyńskim banku można było spojrzeć na polską transformację widzianą na tle wszystkich krajów Europy Środkowo-Wschodniej i dołożyć do niej jeszcze jedną cegiełkę.
Prywatnie
Żona Barbara, hobby: turystyka, w młodości głównie górska, potem coraz bardziej krajoznawcza, choć nadal najchętniej w górach. Z turystyką właśnie wiązała się pierwsza działalnośc społeczna: prezes Studenckiego Koła Przewodników Górskich w Krakowie, Oddział Akademicki PTTK w Krakowie i wreszcie przez kilka lat wiceprezes Zarządu Głównego PTTK. Ale działnośc społeczna poza polityką towarzyszy mu stale, był prezesem Oddziału Krakowskiego i członkiem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Informatycznego, obecnie jest wiceprezydentem Stowarzyszenia Absolwentów swojego macierzystego Wydziału Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elekroniki.
• Kolumnę redaguje
Małgorzata Krokoszyńska
