Terenowe Koło Grodzkie SW AGH „Czeczott” w Tychach – coraz liczniejsze
- Szczegóły
- Kategoria: numer 9
- 27 listopad 2012
Liczące aktualnie 46 członków Grodzkie Koło „Czeczott” w Tychach powiększa swoje szeregi. W ostatnich dwóch latach, po kolejnych atrakcyjnych zarówno dla członków jak i współmałżonek, spotkaniach i imprezach, doszły kolejne zgłoszenia. Akces przynależności do koła zgłosili między innymi:
– dr inż. Józef Lajzerowicz – górnik,
– mgr inż. Józef Michałowski – geolog,
– mgr inż. Leszek Bydłoń – mechanik,
– dr inż. Henryk Pawełczyk – górnik,
– mgr inż. Wioletta Łabanowicz – geofizyk,
– mgr inż. Teresa Pabian,
– mgr inż. Aleksander Zięba – górnik.
Wymienieni już złożyli podpisane deklaracje członkowskie oraz ankiety SW AGH i stali się członkami naszego koła.
Kim są nowi członkowie koła? W wydawnictwie AGH „Vivat Akademia” przedstawiamy ich sylwetki w krótkich notach biograficznych, napisanych przez nich samych. W poprzednim Vivat Akademia nr 8, przedstawiliśmy dr. inż. Józefa Lajzerowicza, w obecnym wydaniu nr 9 przedstawiamy mgr. inż. Józefa Michałowskiego.
Urodziłem się 13 grudnia 1933 roku w Przasnyszu, województwo warszawskie.
W okresie niemieckiej okupacji do szkoły nie chodziłem, ponieważ Polakom nie wolno było się uczyć. Szkołę powszechną ukończyłem dopiero po wojnie w tempie przyspieszonym. Wykształcenie średnie zdobyłem również w tempie przyspieszonym, na Uniwersyteckim Studium Przygotowawczym we Wrocławiu w latach 1951–1953. Następnie bez egzaminu wstępnego przyjęty zostałem na Akademię Górniczo-Hutniczą w Krakowie, na Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy, gdzie studiowałem w latach 1953–1958.
Od 25 sierpnia do 10 listopada 1957 roku odbywałem praktykę dyplomową w rejonie Konina, gdzie występują złoża węgla brunatnego.
Temat mojej pracy dyplomowej ustalił promotor doc. dr inż. Stanisław Zbigniew Stopa, który brzmiał: „Złoże Pątnów na tle budowy geologicznej najbliższej okolicy w porównaniu z innymi złożami obszaru Konin – Turek – Uniejów”.
Do opracowania powyższego tematu zbierałem materiały z wierceń badawczych, które znajdowały się w archiwum Działu Mierniczo-Geologicznego „Kopalni Konin”.
Ponadto korzystałem z materiałów badawczych z istniejących dokumentacji w Centralnym Urzędzie Geologii w Warszawie. Zapoznałem się też z materiałami archiwalnymi dotyczących budowy geologicznej od Mogilna przez Konin do Uniejowa.
Zapoznałem się też z literaturą niemieckiego geologa Gustawa Krempa, który w okresie okupacji prowadził badania na nieistniejącej dziś odkrywce „Morzysław”. Stwierdził on, że złoża węgla brunatnego w tym rejonie są wyłącznie pochodzenia allochtonicznego, czyli z substancji węglotwórczej naniesionej transportem wodnym.
Przy zbieraniu materiałów geologicznych do mojej pracy dyplomowej, oparłem się na własnych obserwacjach, na czynnych odkrywkach „Niesłusz” i „Gostawice”. Na odkrywce „Gostawice” stwierdziłem występowanie co najmniej 7 poziomów pni stojących. Uznałem to za argument świadczący, że węgiel brunatny w rejonie konińskim utworzył się również z substancji roślinnej pochodzenia miejscowego.
Po obronie pracy dyplomowej w dniu 30 listopada 1958 roku, uzyskując tytuł mgr inż. geologii poszukiwawczej, rozpocząłem poszukiwanie pracy. W dniu 12 lutego 1959 roku, zostałem przyjęty na staż pracy w górnictwie na Kopalni „Dymitrow” w Bytomiu. Staż pracy odbywałem w branży górniczej przez dwa lata. W trakcie trwania stażu pracowałem w różnych oddziałach związanych z górnictwem węglowym. Po zakończeniu stażu i zdanym egzaminie, zostałem zatrudniony jako nadgórnik w oddziale przygotowawczym. W grudniu 1961 roku, za porozumieniem stron dostałem służbowe przeniesienie na Kopalnię „Paweł” w Rudzie Śląskiej na stanowisko starszego geologa.
W 1966 roku po zdaniu egzaminu w Centralnym Urzędzie Geologicznym, uzyskałem uprawnienia do sporządzania projektów (programów) badań i dokumentacji geologicznych w zakresie poszukiwania i rozpoznawania złóż kopalin stałych.
Ponadto w 1970 roku po zdaniu egzaminu w Wyższym Urzędzie Górniczym, uzyskałem uprawnienia do wykonywania czynności Geologa Górniczego w podziemnych zakładach górniczych.
W 1971 roku po porozumieniu stron przeniesiony zostałem na kopalnię „Halemba” w Rudzie Śląskiej na stanowisko Geologa Górniczego, a od 1976 roku dodatkowo pełniłem funkcję zastępcy kierownika Działu Mierniczo-Geologicznego.
Osobiście opracowałem projekt robót badawczo-wiertniczych dla kopalni „Halemba Głęboka”. Celem projektu było określenie parametrów jakościowych złóż węgla dla pokładów grupy środkowej. Projekt badawczy obejmował wykonanie 14 otworów z górniczych wyrobisk dołowych oraz dwa z powierzchni.
Projekt badań geologicznych dla kopalni „Halemba Głęboka” obejmował następujące zadania:
– zbadanie parametrów jakościowych pokładów grupy siodłowej, a szczególnie węgla koksującego typu 35,
– zawartość metanu w węglu i skałach otaczających,
– wytrzymałość węgla i skał otaczających,
– określenie skłonności do tąpań węgla i skał otaczających,
– zbadanie agresywności wód dołowych w stosunku do urządzeń metalowych,
– określenie wielkości temperatury w przewiercanych pokładach węgla i skałach otaczających na różnych głębokościach.
Na kopalni „Halemba” pracowałem do 31 maja 1978 roku.
Od 1 czerwca 1978 roku zacząłem pracować na Kopalni „Ziemowit” w Lędzinach. Zatrudniony byłem na stanowisku Starszego Inspektora ds. Geologii i Wierceń.
Pracę w górnictwie zakończyłem 30 czerwca 1990 roku i przeszedłem na emeryturę.
Za moją pracę w górnictwie otrzymałem wiele odznaczeń i wyróżnień oraz Sztandar Pracy III klasy.
Od 1980 do 2004 roku byłem ławnikiem, z czego trzy kadencje w Sądzie Wojewódzkim w Katowicach.
Natomiast dwie ostatnie kadencje byłem ławnikiem w Sądzie Rejonowym w Tychach.
• Opracował mgr inż. Jerzy Strzempek
Rzecznik Koła SW AGH „Czeczott” w Tychach
